Iraha Berangkat?

Kemis. 14 Novémber 2024

Ronghéap aya tulisan ngelemeng dina kaca layar HP. "Kartu Meningitis sudah jadi".

Alhamdulillah,  ngagerentes dina haté. Sirah nu jejedudan, lumayan kaubaran ku meunang béja lamun sarat keur umroh nungtutan bérés hiji-hiji. Kari mikiran bekel. Saha nu nyaho hayang ngasaan korma atah atawa Shawarma. 

Paspor, ntos. Suntik meningitis, ntos. Naon deui? 

Inditna iraha? Éta pertanyaan kedal lain tina pikiran kuring hungkul, sigana limaanana sapamadegan. Iraha inditna?

Éta pananya téh langsung dijawab ku Pa Deri,  "Upami tos aya info deui, kin diwartosan."

Jawaban nu keur saheulaanan mah, cukup keur ngejejelan pikiran nu calangap hayang nyaho kana kacindekan waktu pikeun indit umrohan. Ari PNS mah panan teu bisa  indit-inditan sakahayang jeung teu bisa sagawayah. Kudu ménta cuti lamun iinditan nepika 12 poé mah. 

Aya pangalaman nu matak teu éndah dina tungtungna nu kaalaman ku babaturan nu indit hajian. Balik hajian manéhna langsung dipanggil,  kudu mulangkeun gajih. Pajar téh di hajianna leuwih ti waktu anu geus diatur ku pamaréntah. Nya teu bisa kumaha, dibayar we. 

Tah ningali kana pangalaman batur, bisi kajadian siga kitu. Barabé pan.

Ari ceuk Pa Deri mah piinditeun téh antara Novémber,  Désémber,  atawa Januari. Tanggal sabaraha jeung bulan nu mana nu cindekna, Pa Deri oge teu aya wewengan. 

Ras kana maot. Maot ogé nya siga berangkat umroh. Duka isukan, duka pagéto, duka taun ieu, duka taun hareup, ngan bakal maot. Baheula mah kuring sok kacida ambekna ka Ené Iceuh, nini ti indung,  nu sok nyebut jeung manggil ka kuring téh Néng Bakal. Kuring nanya naha Ené ngagentraan téh mahiwal pisan. Neng Bakal. Saurna téh,  geulis, anjeun téh loba bakal. Bakal gedé,  bakal déwasa,  bakal rumah tangga, bakal boga anak,  bakal maot. Keur kuring, anu harita can SD-SD acan dijelaskeun kitu téh lain nganuhunkeun, kalahka keuheul. Naha Ené bet ngabahas bakal itu bakal ieu kaasup bakal maot sagala. Kecap maot tacan aya dina buku kahirupan kuring nu harita masih kénéh olol leho. 

Lamun ditengetan ayeuna, kasauran Ené Iceuh téh sakitu jero palasipahna. Saban jalma bakal ngalaman sunatulloh. Lahir,  gedé, kolot, maot. Nu kabéhanana teu bisa diatur ku urang. Iraha maot? Taya nu nyaho. Ngan kabéh ogé bakal maot. Sakur-sakur nu hirup,  bakal maot. Maot teu kudu ditungguan, dina waktuna, datang sorangan.

Nya kitu deui berangkat umroh,  teu kudu ditungguan, dina waktuna, bakal datang sorangan. Kari ngatur hirup, rek migawé naon salila keur ngeusi waktu nepi ka waktu umroh datang.