Mekkah VS Madinah

Duka titingalian, duka teuleumaneun. Waktu di Mekkah dikersakeun ningali pasangan suami-istri anu si istrina teh meus-meus nitah meus-meus nitah  ka suamina. Dina waktuna dahar, si suamina teh  cicing we teu dahar, da istrina meni merekpek nitah nyokot itu, alim ieu, pindahkeun ieu, pulangkeun ieu. Kuring olohok bae. Teu ngomen nanaon, sieun lamun kuman komen di tanah haram mah. Bisi eta teh lain manusa biasa, tapi malaikat keur mere pelajaran ka kuring nu sok sakapeung mah kitu ka salaki teh. Nyaeta kuring sok nitah itu, nitah ieu, menta itu, menta ieu.  Boa salaku kuring oge, ngaheruk cicing siga si suami éta da kaweur ku pamajikan nu loba paménta,  loba parentah, jeung loba kahayang. Astagfirullah,  hapunten abdi Gusti rumaos ka salaki téh kurang gumati. Gusti ngadohirkeun sareng ningalikeun ka abdi  aya istri nu utuh etah ka suamina. Lamun kuring aya dina posisi suami nu istrina siga kitu, kudu loba nahan sabar, kudu kacida gede ngama'lum kana adat pamajikan nu sakitu ngabadega ka salakina sorangan.

Isukna, der deui baé kuring bet ningali deui suami-istri anu si istrina kuyah keuyeuh nitahan ka suamina. Astagfirullah hal adim, hapunten dosa abdi Gusti, rumaos abdi seueur lepat ka carogé. Asa isin temen abdi dibolekerkeun ku Gusti, ku jalan ningal kalakuan pamajikan ka salakina. 

Isukna deui, alhamdulillah teu ningal pasangan anu istrina merekpek nitahan suamina. Plong haté teh ngemplong. Mugi-mugi Gusti abdi ditebihkeun tina sikep nu matak tugenah salaki. Mugi Gusti ngahapunten kana dosa-dosa abdi anu tangtosna matak seueur katugenah ka salaki abdi. Ti saprak aya karumasaan kana talobehna kuring ka salaki, salila di Mekkah teu ningal deui pemandangan istri nu ngagawekeun ka salakina.

Kuring jeung rombongan neruskeun ibadah di kota Madinah. Poe kahiji di Madinah, kuring asup ka restoran  Damam Al Iman Intercontinental. Diuk teh bet siga nu geus diatur. Kalayan teu disangka-sangka kuring nyanghareupan suami-istri deui bae. Duka urang mana jeung bangsa naon, ngan awakna jarangkung gede, kulitna barodas. Ayeuna mah tibalik, si istrina anu teu kaur kop. Suamina loba nitah. Mun basa urang mah meureun, "Mah candakeun itu, sakalian bawa eta, engke nu itu bawa ka dieu".  Si istrina cuh cih ngaladenan suamina. Karek ge istrina rék diuk,  suamina geus nitah deui. Atuh jung deui nantung si istrina téh, jol datang bari mawa pesenan suamina. Terus si istrina rék nyekel garpu, suamina nunjuk nitah deui. Ya Allah, tamsil naon ieu teh? 

Carogé abdi ogé osok tutah titah, tapi tara nepika matak hésé ngahuap,  hésé rek dahar mah. Atawa boa-boa abdi kurang tumut ka salaki,  lantaran mun dititah tara diturut kabeh? Astagfirullah hal adiim. Hapunten abdi Gusti. Rumaos baé abdi sakapeung sok tara ngawaro ka salaki. Istri nu lian mah geuning sakitu tuhuna ka suamina. Teu loba cacarita, si istrina teh hampang pisan sigana teh, jung cengkat, song ngasongkeun sagala pamenta salakina. Pameunteu si istri tea teu aya riuk-riuk keuheul atawa ngarasa digawekeun, padahal salakina bisa mun migawe ku sorangan.

Kuring ngahuleng deui. Ya Allah,  pelajaran anu kacida jerona tina ningal kajadian suami-istri di Mekkah jeung di Madinah. Kuring kudu loba istigfar. Kudu robah cara dina nyanghareupan salaki.  Hatur nuhun Gusti abdi diemutan. Mudah-mudahan waktosna cekap keneh Gusti kanggo abdi ngawula ka salaki.