Kuring pribadi ngabayangkeun di Arab hésé pikeun tatanén, melak tatangkalan sabab taneuhna, nu mangrupa pasir keusik, teu subur. Jadi lamun dina Qur'an ngagambarkeun sawarga ibarat hiji tempat nu héjo ngémploh, pinuh ku tatangkalan, kekembangan, cai cur cor. Eta lantaran nagara Arab mah garing, teu aya taman kembang, teu aya cai nu pating gulidag.
Loba kembang jeung tatangkalan.
Sapuluh taun ka hareup, bakal leuwih hejo ti Indonésia.
Jero rohangan
No comments:
Post a Comment