Teu tulus poe ieu lebaran téh

Cenah mah hilal teu katémbong, jadi poé ieu .asih kénéh kudu puasa. Teu karasa, sabulan campleng teh asa saminggu. Pajar Lamun poé karasa mendékkan hartina betah hirup di dunya. Ah teu sakabéhna bener kitu. Kuring mah teu pati betah di dunya téh.  Ripuh.  Bari ripuh téh bari pikiran pinuh kamelang. Bérés jatah hirup,  dina mangsana hirup sanggeus paéh, geus diancam, hirup nu langgeng di ahérat geus diancokeun pikeun nebus kasalahan di dunya. Jadi, di dunya teu betah, di kahirupan sangeus béak jatah hirup do dunya gé, sarua teu betah. Hirup langgeng téh kabayangna abrig-abrigan néangan sapaat hayang leupas tina wawalés mangsa hirup di dunya. Atawa, boa saban poé di ahérat mah ukur nandangan sangsara anu leuwih peurih batan di dunya. Tonggong diistirika, pédah salila di dunya kuring bosen narima tanggung jawab jadi tulang tonggong, nu ngabayuan kulawarga. Salaki teu aya kabisa néangan napakah, kabisana ngahumbut gajih, tungtungna kuring kudu gawé ripuh leuwih  ti misti da gajih teu kapuluk, béak ku salaki gejul. Tah pikiran eta, engké di aherat, tonggongna di istrika. Beu, taya untungna paéh ti dunya ari engké d ahérat malah kahirupanna leuwih nyeri batan di dunya ayeuna. Meureun teu ngalaman bagja saumur hirup, saumur paéh, jeung saumur ahérat.