Dina pesawat

Keur anu can pernah naék pesawat kapal udara tangtuna panasaran kumaha rasanaa naék pesawat. Rasana sarua bae  jeung naék beus. Sora mesin ngaguruh, sakapeung sok ngageder pesawatna teh, sakapeung oge sok siga manggih ajrugan. Diukna ngajajar. 

Bedana lamun ningali kaluar jandela,  teu aya pesawat lain nu katingal maju bareng satujuan atawa papaliwat jeung pesawat lain. Sapanjang jalan nu katempo ngeplak bodas, duka mega jenis naon. Lamun kapalna keur handap kénéh mah, megana lulumukan, pating arenclo siga kapas ngagarulung. 

Kapalna asa teu maju. Tetempoan kitu we, anger, mega pating lalumuk. 

Pikeun nepi ka Jeddah ti Jakarta eta merelukeun waktu 9 jam. Teu lila dibandingkan jeung jaman baheula anu inditma make kapal laut. Ngan 9 jam ogé angger we karasa lilana komo bari diukna kabagean di bagian tukang.  Kadéngé sora ngaguruh matak cangkeul ceuli. Ditutup ceulina ku earbud kalah ka ngajelenging. Nyobaan peupeureuman, alhamdulillah,  ngalenyap. Kahudangkeun ku tawaran dahar. Menuna nasi-ayam, kitu ceuk pramugari nu bajuna oren, manéhna ménta maap sabab menuna ngan éta-étana. Ku kuring menu nasi-ayam ditarima.  Eusina enya baé sangu, hayam, abon. Aya kuéh konéng keur desertna. Aya roti mérk Garuda Indonesia jeung cai mineral dina botol leutik. Anu katingali beda garpuh sendokna ayeuna mah tina plastik. Ti saprak Covid-19 karak ayeuna deui naék Garuda. Asana baheula sendok garpuhna teh tina stainless.

Ngurangan ceuli nu ngageder ngadenge siga cai ngaguruh,  kuring ngahurungkeun video, nongton kartun Batman. 

Dina haté ngagerentes, meunang kitu perjalanan umrohan aya nongton kartunna? Asa teu puguh,  tungtungna teu ditongton, ngan didengekeun we. 

Sanggeus karasa lila, bapa-bapa mimiti maraké baju ihrom. Siap-siap, waktu nunjukkeun pukul 06.14.