Asana mah éta sakola téh SMAN Cimahi. Kuring keur méré pelatihan ngeunaan cara nyieun rarancang ngajar. Kuring nangtung di hareup saperti ilaharna nu méré pelatihan. Atuh para guru, dariuk saregep dina méjana masing-masing.
Kuring maké laptop anu panitia sigana mah da teu wauh. Laptona warna hideung. Matak hémeng, éta laptop téh teu sarua antara gambar anu aya dina layarna jeung anu dikaluarkeun tina in focusna. Kuring ménta bantuan ka nu di dinya sangkan bisa ningali naon anu dina layar, bisa katingali ogé tina éta laptop.
Kuring mimiti asa hariwang, biasana sanajan sakumaha canggihna hiji laptop, sacara umum kuring bisa ngoperasikeunna. Ieu mah asa teu bisa. Keur kitu téh deuih. Der asa poho, naon anu rék dibikeun ka peserta téh. Kuring nginget-nginget peraturan menteri atawa permen anu ngatur soal cara nyieun rarancang ngajar. Lebeng, poho. Asa nomer 24, asa nomer 37. Ménta tulung ka salaki, anu harita téh kabeneran aya di dinya, kuring ngaharéwos, ih manéhna teu ngartieun.
Terus ras inget kana rarancang anu sederhana, asa katulungan, teu kaéraan ku peserta
Ya Allah, ngimpi téh asa matak sieun.
No comments:
Post a Comment